ارزیابی آسیب پذیری کالبدی مساکن شهر ابهر در برابر زلزله

زلزله یکی از پدیده های طبیعی تکرارپذیراست که از گذشته وجود داشته و در آینده نیز تکرار خواهد شد. با وقوع زلزله خسارات و تلفات زیادی در زندگی بشر به وجود آمده است. در این رابطه با توجه به این که کشور ایران ازجمله نقاط زلزله خیز در دنیا بوده و به طور مداوم با پدیده زلزله در نقاط مختلف آن به ویژه شهرها که جمعیت، منابع و امکانات زیادی در آن ها قرار دارد روبرو است که لازم است همواره اقدامات و برنامه ریزی هایی در جهت مقابله و برخوردی عاقلانه و منطقی برای کاهش ابعاد این فاجعه طبیعی صورت بگیرد در اینجاست که اهمیت یک برنامه ریزی دقیق و سنجیده جهت کاهش عواقب و اثرات ناشی از چنین رخدادی در این پهنه های خطرپذیر آشکارمی گردد. از آن جا که آمادگی و اقدامات پیشگیرانه یکی از عامل های مهم در برابر زلزله بوده و باعث کاهش خسارات و تلفات ناشی از زلزله خواهد شد. در این پژوهش با استفاده از روش فرایند تحلیل سلسله مراتبی (ahp) در محیط سیستم اطلاعات جغرافیایی (gis) به پهنه بندی آسیب پذیری کالبدی ساختمان های شهر ابهر در برابر زلزله پرداخته شده است. نتایج نشان می دهد که 4 درصد از ساختمان ها دارای آسیب پذیری خیلی زیاد،27 درصد دارای آسیب پذیری زیاد،40 درصد دارای آسیب پذیری متوسط،24 درصد دارای آسیب پذیری کم و 5 درصد دارای آسیب پذیری خیلی کم می باشند. در این میان با توجه به نقشه شاخص های به کاررفته در ارزیابی آسیب پذیری، بافت قدیم این شهر، به علت استفاده از مصالح کم دوام و نا مقاوم، نبود آیین نامه های ساختمانی درگذشته، عمر بالای ساختمان ها، فرسایش مصالح ساختمان ها درگذر زمان آسیب پذیری بالایی دارد. در مرحله بعد آسیب پذیری مساکن در چهار سناریوی 8،7،6،5 مرکالی محاسبه گردید در نتیجه درسناریوی اول 0.002841 درصد، درسناریوی دوم 2 درصد، ودرسناریوی سوم 01/18 درصد و نهایتاً درسناریوی چهارم 50 درصد از ساختمان های شهر تخریب کامل خواهند شد.